مقایسه ایمپورت فایل اتوکد به رویت با لینک کردن آن به رویت:
روش دوم برای وارد کردن فایل هایی با فرمت DWG ایمپورت فایل اتوکد به رویت هست. قبلا در مقاله لینک فایل اتوکد به رویت گفتیم که وقتی از گزینه Link CAD استفاده می کنیم ارتباط ما با فایل منبع قطع نمیشه و هر تغییری در فایل اصلی (مربوط به لینک) ایجاد بشه میتونیم با یه کلیک اون تغییرات رو وارد رویت کنیم. و یا حتی میتونستیم به عنوان یه مدل غیر واقعی وارد رویت کنیم که تو این حالت فقط در یک View قابل مشاهده بود که تو این حالت فایل اتوکد میتونه سه بعدی و یا دو بعدی باشه. و هم میتونستیم به عنوان یک مدل واقعی وارد پروژه کنیم یعنی مثل مدلسازی خود رویت باشه و در همه View ها قابل مشاهده باشه که تو این حالت هم فایل اتوکد میتونست سه بعدی یا دو بعدی باشه. حالا به کمک فایل لینک میتونستیم مدلسازیمون رو تکمیل تر کنیم و حتی اگه نیاز داشتیم میتونستیم از خود فایل لینک هم پرینت بگیریم. تنها کاری که با فایل لینک نمیشه انجام داد اینه که فایل لینک شده رو نمیشه ویرایش کرد و حتما باید از فایل اصلی ویرایش بشه و بعد تغییرات وارد رویت بشه.
در عوض ما گزینه Import CAD رو داریم که به کمک اون میتونیم خروجی نرم افزارهایی مثل اتوکد یا اسکچاپ رو وارد رویت کنیم. فرق این Import CAD با Link CAD هم اینه که ارتباط شما با فایل اصلی کلا قطع میشه، و در عمل شما دارین یه کپی از فایل اصلی رو وارد نرم افزار رویت می کنین. و دقیقا به خاطر همین موضوع که ارتباط فایل وارد شده از فایل اصلی قطع شده، میتونین فایل وارد شده به رویت رو ویرایش کنین. البته این دستور هم معایب خودش رو داره که تو این مقاله و مقاله بعدی در رابطه با این گزینه کامل بحث می کنیم.
اولین سوالی که پیش میاد اینه که فایل ایمپورت شده رو کجا قراره بذاریم. ما معمولا زمانی از فایل ایمپورت استفاده می کنیم که برای مثال قبلا یکسری دیتیل رو در نرم افزار اتوکد ایجاد کردیم و آماده هست و ما هم به عنوان دیتیل آماده میخواییم اون رو وارد رویت کنیم البته اگر نیاز به تغییرات جزئی هم داشت میتونیم این تغییرات رو اعمال کنیم و در نهایت اون رو پرینت بگیریم. معمولا هم به خاطر آماده بودن ربطی به مدلسازی واقعی در رویت نخواهد داشت و بهتره تو یه صفحه ای جدا از مدلسازی سه بعدی و واقعی رویت اون رو ایجاد کنیم.
ایجادی ویو اختصاصی برای ایمپورت فایل اتوکد به رویت (ِDrafting View):
برای ایجاد این View مستقل باید از تب View گزینه Drafting View رو انتخاب کنیم. بعد از انتخاب این گزینه در پنجره باز شده میتونیم یک اسم و مقیاس رو براش درنظر بگیریم که اینجا درز انبساط رو به عنوان اسم و مقیاس رو هم 1/10 انتخاب می کنم (مشابه روندی که در تصاویر مشخص شده). حالا اگه به پنجره Project Browser نگاه کنید میبینید که یک شاخه جدید به اسم Drafting View ایجاد شده که یک View با نام درز انبساط در اون تعریف شده. توجه داشته باشید که این View ربطی به دیگر Viewهای پروژه نداره و کاملا مستقل از پروژه هست و ما هر چیزی که نیاز داشته باشیم میتونیم مستقلا اینجا اون رو ایجاد کنیم. حالا اینجا ما بحث Import از اتوکد رو داریم بررسی می کنیم ولی میتونید هر ترسیم دیگه با ابزارهای خود نرم افزار رویت هم داشته باشید.
ایمپورت فایل اتوکد به رویت:
در ادامه میریم به تب Insert و گزینه Import CAD رو انتخاب می کنیم. تنظیمات این پنجره رو هم مطابق تصویر زیر انتخاب می کنم. فقط دو تا نکته از این پنجره رو با هم مرور کنیم. گزینه Current View Only اینجا برای ما کاربرد نداره چون نمایی که در اون هستیم کاملا مستقل از باقی مدلسازی در رویت هست و عملا کاربردی نداره اینجا. در قسمت Positioning هم اینبار به جای Origin to Origin گزینه Manual Center رو اتخاب میکنم. چون در نمای Drafting View مختصاتی تعریف نمیشه که بخواییم مختصات فایل ایمپورت شده رو بذاریم روش. بنابراین به صورت دستی محل قرارگیری اون رو مشخص می کنیم.
اما بریم ببینیم چه تغییراتی میتونیم رو فایل ایمپورت شده اعمال کنیم و اینکه چطوری باید این کار رو انجام بدیم. یکی از تغییراتی که معمولا نیاز هست انجام بدیم تغییر ضخامت بعضی از خطوط هست. در ابتدا اگر روی تصویر ایمپورت شده کمی بیشتر زوم کنید متوجه میشید که ضخامت همه خطوط مشابه هستند که موضوع جالبی نیست و گاهی وقت ها نیاز داریم ضخامت بعضی از قسمت ها رو تغییر بدیم تا مطلب رو بهتر به بیننده انتقال بدیم. حالا چطور میتونیم این ضخامت رو تغییر بدیم.
تغییر ضخامت خطوط در ایمپورت فایل اتوکد به رویت :
برای تغییر ضخامت فایل ایمپورت شده باید وارد پنجره Import Line Weights بشیم. در پنجره ای که باز شده ما دوتا ستون داریم. Color Number و Line Weight. در ستون Color Number ما 255 عدد داریم که دقیقا بخاطر اینکه ما 255 نوع رنگ داریم به ازای هر رنگ یک عدد تعریف شده. در ستون Line Weight هم اعدادی که دیده می شود کد ضخامت اعداد می باشد. نکته مهمی که باید بهش توجه کنید اینه که این اعداد خود ضخامت ها نیستند بلکه کد ضخامت ها هستند. اما این کدها رو دقیقا کجا میتونید پیدا کنیم.
در ادامه فایل اتوکد رو اجرا می کنیم (همان فایلی که ایمپورت کردیم)، و حالا اگه در پنجره لایه ها ستون رنگ ها رو انتخاب کنیم و بعد هم موس رو روی یکی از رنگ ها ببریم، که اینجا من موس رو روی رنگ زرد میبرم، در قسمت Index Color کد اون رنگ رو برای ما نشون میده. در نرم افزار رویت هم که در ستون Color Number تعداد 255 عدد رو داشتیم، منظور همین کد رنگ ها هست که در نرم افزار اتوکد تعریف شده.
برگردیم به نرم افزار رویت، بعد از مشخص شدن تکلیف ستون Color Number ببینیم کد ضخامت ها یا ستون Line Weights رو کجا میتونیم پیدا کنیم. کافیه طبق تصویر زیر به تب Manage بریم و بعد هم با انتخاب Additional Settings گزینه Line Weights رو انتخاب کنیم. در پنجره باز شده همونطور که مشاهده می کنید برای ضخامت های مختلف در مقیاس های مختلف کد متفاوتی تعریف شده. پس علاه بر اینکه ضخامت باید ملاک کار ما باشه، به مقیاسی که در اون کار می کنیم هم باید توجه کنیم. تو این مثال با توجه به اینکه در مقیاس 1/10 کار میکنیم و همچنین ضخامت 5 میلی متر مدنظر ما هست باید کد شماره 5 رو انتخاب کنیم.
برمیگردیم به پنجره Import Line Weights و برای اینکه این تغییرات رو اعمال کنیم در ابتدا با گزینه Load فایل متنی خودمون رو وارد نرم افزار رویت میکنیم، چرا که تنظیمات پیش فرض نرم افزار قابل تغییر نیست. در تصویر زیر روند کار رو مشاهده می کنید. در ضمن فایل متنی که در مقاله معرفی شده در ابتدای مقاله برای دانلود در دسترس قرار گرفته و میتونید اون رو دانلود کنید.
حالا کافیه برای کد رنگ شماره 2 یا همون رنگ زرد کد شماره 5 یا همون 5 میلی متر رو تعریف کنیم. و حالا اگه یبار دیگه دستور ایمپورت رو اجرا کنیم میبینیم که لایه های مربوط به رنگ زرد ضخیم تر هستند و تفکیک بین لایه ها بهتر به چشم میاد.
جمع بندی و مرور چند نکته مهم :
نکته اول، تنظیمات گرافیکی برای ضخامت خطوط با گزینه Thin Line:
زمانی که ضخامت رو برای رنگ های مختلف فایل ایمپورت شده اختصاص دادین چک کنین گزینه Thin Line غیرفعال باشه. چون تو این شرایط حتی اگه ضخامت ها باهم متفاوت باشن همه ضخامت ها یکسان و با ضخامت کم دیده خواهند شد. برای فعال و غیرفعال کردن Thin Line هم میتونید دو حرف TL رو روی کیبورد انتخاب کنید.
نکته دوم، شباهت تنظیمات ضخامت برای فایل لینک و ایمپورت شده:
همونطور که از عنوان مشخصه همین تنظیماتی که برای ضخامت فایل ایمپورت شده انجام دادیم برای فایل لینک شده هم به همین شکل روند کار رو میتونیم طی کنیم.
نکته سوم، استفاده از فونت های رایج در ایمپورت فایل اتوکد به رویت:
توجه داشته باشید که فونت هایی که در فایل اتوکد استفاده میشه جزء فونت های رایج مثل B nazanin و یا Iransans باشه. چون این فونت ها در ویندوز نصب میشن و در کل نرم افزارهای ویندوز مثل Word و خود رویت و اتوکد هم قابل استفاده خواهد بود. اما اگه در اتوکد از فونت های افزونه کاتب استفاده بشه احتمالا نرم افزار رویت اون فونت ها رو خوب نشناسه و نشون دادن این فونت ها به مشکل بخوره.
نکته چهارم، هماهنگی تنظیم ضخامت فونت در رویت و اتوکد:
همه تنظیماتی که در رویت برای تغییر ضخامت بررسی کردیم، تنها در شرایطی معتبر هست که در نرم افزار اتوکد ضخامت خاصی برای لایه ها تعریف نشده باشه. یعنی روی default تنظیم شده باشه. اما اگر قرار باشه در اتوکد برای یک لایه خاص به جای Default برای مثال 5 میلی متر ضخامت اختصاص بدیم در رویت هم همین 5 میلی متر اعمال میشه و تغییر ضخامت در رویت اثری نخواهد داشت.