بعضی وقت ها پیش میاد که ما قصد این رو داریم تا فایل کار شده در نرم افزار رویت رو به شخص دیگه ای بدیم، ولی اون شخص از نرم افزار رویت استفاده نمی کنه و تو این شرایط مجبوریم فایل رو به فرمت های دیگه خروجی بگیریم که اصطلاحا بهش اکسپورت Export گفته میشه. تو این مقاله که بخشی از آموزش رویت معماری هست یکی از رایج ترین فرمت ها یعنی DWG برای نرم افزار اتوکد رو میخواییم بررسی کنیم. برای تهیه خروجی اتوکد هم میتونیم از View های موجود خروجی بگیریم هم میتونیم از شیت ها آماده شده و موجود در پروژه رویت خروجی بگیریم. تو مثالی که اینجا بررسی می کنیم شیت تصویر زیر رو خروجی میگریم که مراحل اون هم در تصویر مشخص شده.
انتخاب شیت ها و دیدهای مختلف برای اکسپورت از رویت به اتوکد:
در پنجره باز شده و در سمت راست شیت هایی که قراره خروجی گرفته بشن مشخص شده که در مرحله اول فقط یک شیت آماده خروجی اتوکد از رویت هست.
اما اگه مطابق تصویر زیر در قسمت اکسپورت In Session Views/Sheets رو انتخاب کنیم و بعد در قسمت Show in List گزینه Sheets in the Model رو انتخاب کنیم همه شیت های پروژه برامون لیست میشه که میتونیمی برای خروجی اونها رو هم انتخاب کنیم که من اینجا فقط یک شیت که همون اول مشخص کردیم رو انتخاب میکنم.
ایجاد یک ستاپ جدید برای خروجی اتوکد از رویت:
اما سمت چپ این پنجره هم با تنظیماتی که انجام میدیم مشخص می کنیم که خروجی ما دقیقا با چه ویژگی هایی انجام بشه. مطابق شکل زیر روی دکمه ای که سه نقطه روی اون وجود داره کلیک می کنیم تا وارد تنظیمات بشیم.
اما در پنجره ای که الان باز شده تنظیمات پیش فرض برامون نشون داده شده که اگه بخواییم تنظیمات جدیدی رو ایجاد کنیم میتونیم اول روی New Export Setup کلیک کنیم و بعد تغییرات مدنظرمون رو تعریف کنیم. ایجاد یک ستاپ جدید کمک می کنه تا برای دفعات بعد هم اون رو داشته باشیم و دیگه وقتمون رو برای ایجاد تنظیمات قبلی تلف نکنیم.
تنظیمات مربوط به لایه ها در انتقال فایل از رویت به اتوکد:
احتمالا مهمترین بخش تو این پنجره مربوط به قسمت Layers میشه که شالوده و اسانس کار در نرم افزار اتوکد هست. مطابق شکل زیر برای هر کتگوری که در نرم افزار رویت استفاده میشه در ستون کناری اون یعنی Layer یک اسم برای لایه ها تعریف میشه که در خود نرم افزار اتوکد قابل استفاده خواهند بود. به صورت پیشفرض این اسامی با استانداردهای کشور آمریکا تعریف شده که میتونیم استاندار اون رو هم تغییر بدیم. البته ما مجبور به استفاده از این استانداردها نیستیم و میتونیم اسامی رو در ستون لایه ها به دلخواه خودمون تغییر بدیم. حتی در ستون Color ID هم میتونیم رنگ این لایه ها رو برای نرم افزار اتوکد تعیین کنیم که در مقاله ایمپورت فایل اتوکد به رویت مفصل این کدهای رنگی و نحوه استفاده از اون ها رو مشخص کردیم.
تنظیمات ایجاد الگوی خط جدید در اکسپورت فایل از رویت به اتوکد:
در قسمت Lines هم همه الگوهای خطی که در رویت در قسمت Line Patterns تعریف کردیم رو میتونیم به الگوهای خطی مشخص دیگه در سمت راست تغییر بدیم که در اتوکد به اسم Linetypes در دسترس خواهند بود که البته به صورت خودکار هم این تغییر به خوبی انجام میشه و نیاز مبرمی برای تغییر این الگوها احساس نمیشه.
تنظیمات تبدیل fill pattern به hatch pattern در اکسپورت از رویت به اتوکد:
در قسمت Patterns این پنجره الگوهای پرکننده رو میتونیم تغییر بدیم. ستون سمت چپ یعنی Fill Patterns in Revit الگوهای تعریف شده درو رویت رو نشون میده که میتونیم تغییرات رو در الگوهای سمت راست در ستون Hatch Patterns ایجاد کنیم تا در فایل اتوکد با Hatch هایی که ما تعریف می کنیم دیده بشن. که البته اینجا هم نرم افزار به صورت خودکار این کار رو خیلی خوب انجام میده و نیازی نیست نگران این قسمت باشیم.
تبدیل فونت رویت به خروجی اتوکد :
در قسمت Text and Fonts فونت هایی که در رویت استفاده شده رو با فونت های مدنظور خودمون در اتوکد معادل سازی می کنیم. توجه داشته باشید که نیازی نیست همه فونت ها رو تغییر بدید. تنها فونت هایی که در رویت استفاده شدن برای تغییر کافیه.
انتخاب سیستم رنگ index color در هنگام اکسپورت از رویت به اتوکد :
در ادامه میرسیم به قسمت Colors. از ورژون های قدیمی تر اتوکد از سیستم رنگ Index Color استفاده شده و اینجا هم میتونیم همین گزینه رو انتخاب کنیم. دو گزینه دیگه سیستم های رنگی دیگرو درنظر گرفته که در نرم افزارهای دیگه کاربرد داره. انتخاب Index color برای اتوکد کافی هست.
انتخاب Polymesh برای دیدهای سه بعدی در انتقال فایل از revit به autocad:
در قمت Solids هم که برای View های سه بعدی هست، دو گزینه Polymesh و ACIS solids رو داریم که انتخاب گزینه Polymesh مناسب خواهد بود.
تنظیم واحدها در خروجی DWG از رویت :
در بخش Units and Coordinates هم تکلیف واحدها رو مشخص می کنیم. عنوان گزینه اول One DWG Unit is نوشته شده به این معنی که شما مشخص می کنید در اتوکد با چه فرمتی دارید کار می کنید. توجه داشته باشید که انتخاب هرکدوم از این گزینه ها تاثیر خاصی در روند کار نمیذاره و جای نگرانی درمورد مقیاس وجود نداره و نرم افزار رویت خودش تبدیل مقیاس ها رو کنترل می کنه.
گزینه دوم Coordinate System Basis هست که اگر در نرم افزار رویت از فایل لینک استفاده کردین و در این موضوع از حالت Shared کمک گرفتین، این جا هم حتما گزینه Share رو انتخاب کنید تا در اتوکد هم فایل های لینک به صورت خودکار محلشون تعریف بشه و دوباره کاری انجام نشه. در غیر این صورت انتخاب گزینه Project Internal هم انتخاب مناسبی خواهد بود.
در نهایت آخرین بخش از این پنجره General هست که گزینه های موجود در این رو بررسی می کنیم. در سطر اول گزینه Room, Space and area boundaries رو داریم که در واقع به این موضوع اشاره داره که آیا به صورت polyline در اتوکد دیده بشه یا نه. توجه داشته باشید که نمایش یا عدم نمایش اوون ها در بخش Layers تعیین میشه. اینجا فقط با زدن تیک این اجازه رو میدیم که به صورت polyline در اتوکد دیده بشن.
در ردیف بعدی گزینه Non-Plottable Layers رو داریم و با نوشتن حروف مشخص در باکس تعیین شده، به نرم افزار میگیم که لایه هایی که این حروف رو دارن قابل پرینت نباشن. که البته تو خود اتوکد هم قابلیت مشابه وجود داره و میتونیم ازش استفاده کنیم در نتیجه این گزینه رو میتونیم در رویت تغییر ندیم.
در ردیف بعدی هم تعیین میکنیم که ابزارهای مختلف رویت مثل Scope Box و Reference Plane و یا View Tag هایی که هیچ آدرسی نمیدن، وارد اتوکد بشن یا نه.
در نهایت در قسمت Default Export Options هم ورژن اتوکد تبدیل شده رو تعیین می کنیم که بهتره ورژن های پایین تر رو انتخاب کنیم تا اگر مخاطب ما از ورژن های قدیمی تر اتوکد استفاده می کرد به مشکل نخوره.
از این مرحله بعد کافیه چند بار دکمه Next رو بزنید تا فایل اتوکد شما آماده بشه.